Verissimus: het brassbandwerk geïnspireerd door Marcus Aurelius

Verissimus is een nieuw brassbandwerk dat ontstond vanuit een persoonlijk verhaal én een diepe fascinatie voor Marcus Aurelius. Toen Allan Withington mij vroeg iets te schrijven voor Brass in Concert, binnen het thema Eurovision, voelde ik direct dat dit stuk meer mocht zijn dan spektakel. Dit werd een muzikale reflectie op eerlijkheid, leiderschap en menselijkheid.

Waarom Marcus Aurelius mij inspireert

Marcus Aurelius is voor mij een van de meest inspirerende figuren uit de geschiedenis. Niet alleen als keizer van het Romeinse Rijk, maar vooral als filosoof en schrijver van Meditations. Zijn woorden laten een mens zien die midden in oorlog, verantwoordelijkheid en verlies steeds opnieuw probeert te handelen vanuit mildheid en rechtvaardigheid.

Wat mij raakt, is zijn combinatie van kracht en kwetsbaarheid. Aurelius kende enorme tegenslagen: het verlies van kinderen, moeilijke veldtochten, intriges in het hof. Toch bleef hij zoeken naar evenwicht, eerlijkheid en innerlijke rust. Die houding — die stap terug, die reflectie — is precies wat mij inspireert in mijn eigen werk als componist en dirigent.

Verissimus, zijn bijnaam, betekent “de eerlijkste”. Dat woord vormde het uitgangspunt van mijn muziek.

Een Romeinse wereld in klank

Voor het muzikale karakter van Verissimus liet ik mij inspireren door de sfeer en kleuren van Respighi’s Pini di Roma, vooral het deel Via Appia. De opbouw, de beweging en de gelaagde grandeur riepen direct beelden op van Romeinse wegen, geschiedenis en karakter.

Door elementen uit die stijl subtiel te verwerken, ontstond een warme, aardse en historische klankwereld die nauw aansluit bij het leven van Marcus Aurelius. Het werk beweegt tussen kracht en introspectie, tussen mars en stilte — net zoals Aurelius zelf laveerde tussen macht en menselijkheid.

Het schrijfproces: plezier en verbinding

Het schrijven van Verissimus was voor mij vooral een proces van plezier en herkenning. De samenwerking met Carlton Main Frickley voelde vanzelfsprekend, alsof het stuk precies bij hun muzikale karakter paste. De openheid waarmee zij het werk omarmden, gaf het stuk zijn eerste echte adem.

Voor mij is dat het mooiste moment in componeren: wanneer muziek die in stilte is ontstaan, tot leven komt in de handen van musici. Dat moment waarop noten veranderen in verhaal.

Luister zelf naar Verissimus

Mijn hoop is dat Verissimus niet alleen een eerbetoon is aan Marcus Aurelius, maar ook een uitnodiging — om even stil te staan, om eerlijk te kijken, om te luisteren naar wat muziek kan losmaken.